و قَد رُوِیَ أیضا فی ذلِكَ أنَّكَ إذا كُنتَ تَتَمَكَّنُ مِنَ الصَّلاةِ و تَعقِلُها
و تَأتی بِها عَلى حُدودِها قَبلَ أن تُفطِرَ، فَالأَفضَلُ أن تُصَلِّیَ قَبلَ الإِفطارِ
روایت شده كه: هر گاه مى توانستى نماز را آگاهانه و با همه حدود و آدابش،
پیش از آن كه افطار كنى بخوانى، بهتر آن است كه قبل از افطار كردن، نماز بخوانى.
و اگر از كسانى بودى كه دلت پیش ِ افطار كردن بود و میل تو، تو را از نماز مشغول مى كرد،
اوّل، افطار كن تا وسوسه نفْس ِ ملامتگر از تو برهد،
جز این كه شرط است كه پرداختن به افطار پیش از نماز، سبب نشود كه وقت نماز بگذرد.
----------------------
المقنعة صفحه 318
نظرات شما عزیزان:
برچسب ها :